تالار گفتگوی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
" هر الف ب است بالضروره " و گاهی به نحوی است كه ممكن است نباشد
، در اينجا می‏گوييم " هر الف ب است بالامكان " . ضرورت به نوبه خود
اقسامی دارد كه وارد بحث آن نمی‏شويم ، و به هر حال ضرورت و امكان را "
جهت قضايا " می‏نامند ، و قضيه‏ای كه در آن ذكر جهت شده باشد " قضيه‏
موجهه " خوانده می‏شود ، و اگر ذكر جهت نشده باشد " قضيه مطلقه "
ناميده می‏شود .
قضيه شرطيه متصله نيز به نوبه خود تقسيم می‏شود به : حقيقيه و مانعة
الجمع و مانعة الخلو ، چنانكه در منطق با مثالهايش مسطور است ، و ما
برای اختصار از ذكر آنها خودداری می‏كنيم .