تالار گفتگوی دروس حوزه علميّه قم http://forums.1zekr.com
بحثی نيست ، سخن در اين است كه چه تغييراتی تدريجی و زمانی است و چه‏
تغييراتی دفعی و آنی . تغييرات تدريجی در اين فلسفه به نام حركت ناميده‏
می‏شود و تغييرات دفعی به نام كون و فساد ، يعنی به وجود آمدن دفعی به‏
نام ( كون ) خوانده می‏شود و فانی شدن دفعی به نام ( فساد ) . و چون از
نظر ارسطو و پيروان او تغييرات اساسی جهان مخصوصا تغييراتی كه در جوهرها
رخ می‏دهد ، همه دفعی است ، اين جهان را جهان كون و فساد می‏خواندند .
آنجا كه تغييرات ، دفعی است ، يعنی صرفا در يك لحظه صورت می‏گيرد ،
در غير آن لحظه ثبات برقرار است . پس اگر تغييرات را دفعی بدانيم ،
نظر به اين كه آن تغييرات در يك " آن " صورت می‏گيرد و در غير آن "
آن " يعنی در " زمان " ثابت‏اند ، اينچنين متغيراتی متغير نسبی و
ثابت نسبی می‏باشند . پس اگر تغيير ، به نحو حركت باشد تغيير مطلق است‏
و اگر تغيير به نحو كون و فساد و به نحو آنی باشد ، تغيير نسبی است .
پس ، از نظر ارسطوئيان اگر چه شی‏ء ثابت يكنواخت مطلق در طبيعت وجود
ندارد ( بر خلاف نظر ذيمقراطيسيان ) بلكه همه چيز متغير است ، اما نظر
به اين كه عمده در طبيعت جوهرها هستند و جوهرها تغييراتشان دفعی است‏
پس جهان ، ثبات نسبی و تغيير نسبی دارد و ثبات بيش از تغيير بر جهان‏
حاكم است .
ارسطو و ارسطوئيان - چنانكه می‏دانيم - اشياء را به نحو خاصی دسته بندی‏
كرده‏اند و مجموعا اشياء را داخل ( يا تحت ) ده جنس اصلی كه آنها را
مقوله می‏نامند دانسته‏اند به اين ترتيب : مقوله جوهر ، مقوله كم ، مقوله‏
كيف ، مقوله اين ، مقوله وضع ، مقوله متی ،