کمک

[khadem]

دلم می خواهد در جمع صحبت کنم ولی نمی توانم
لطفا مرا راهنمایی کنید

اعتماد به نفس



از مهمترين عوامل توفيق در سخنرانى، داشتن «اعتماد به نفس» است. هم به معناى شناختِ توان و استعداد خود براى سخنرانى، هم به كارگيرى اين استعداد. اينها زمينه خجالت نكشيدن مى شود. به نكاتى در اين زمينه توجّه كنيد:
1 . مخاطبان را، بايد چنان فرض كرد كه نسبت به موضوع، چيزى نمى دانند و مشتاق شنيدنند و جمع شده اند تا از زبان شما بشنوند.
2 . اگر درباره موضوعى مطالعه كرده و مطالب كافى داشته باشيم، هنگام سخن به ما قوّت قلب مى دهد.
3 . اگر روبروى آينه به تمرين خطابه بپردازيم، براى پيدايش اعتماد به نفس، مؤثر است.
4 . به خودمان تلقين كنيم كه توانايى خطابه را داريم و دشواريهاى كار را جزئى و قابل حل و غلبه بشماريم.
5 . به خود بقبولانيم كه سخنوران معروف هم ابتدا بى تجربه بوده اند و مهارت را با تمرين و ممارست به دست آورده اند.
6 . جلسه سخنرانى را همچون يك ميدان نبرد تصور كنيم، كه هر چه با روحيه تر باشيم، موفقتر خواهيم بود. با نداشتن روحيه، كار خراب مى شود.
7 . گاهى شروع در سخن، مطالب بعدى را به ياد مى آورد و نكاتى كه فكر هم نكرده بوديم، هنگام خطابه بر ذهن و زبان جارى مى شود. اين نيز مايه قوت روح و اعتماد به نفس سخنران است. اندوخته هاى ذهنى و محفوظات، گاهى با شروع به سخن، به ياد مى آيد و ناطق را ا مداد مى رساند.
8 . براى تقويت اعتماد به نفس، بايد از پيشنهادهايى كه به انسان براى گفتن يك حرف يا اجراى برنامه يا سخنرانى مى شود استقبال كرد. اين مسئوليت پذيرى، نيروهاى نهفته انسان را بيدار و فعّال مى سازد.
9 . كسى كه خود را كاملاً براى ايراد سخن آماده كرده باشد، اعتماد به نفس بيشترى خواهد داشت. پس بايد براى كسب اين آمادگى كوشيد.